Rak kolczystokomórkowy to rak płaskonabłonkowy wywodzący się z komórek warstwy kolczystej naskórka. Powstaje na podłożu nieprawidłowej proliferacji keratynocytów skóry i przydatków. Istotnym czynnikiem rozwoju cSCC jest narażenie zawodowe na promieniowanie UV u osób wykonujących pracę na świeżym powietrzu i niestosujących żadnej formy fotoprotekcji. U osób z genetyczną predyspozycją lub w trakcie przewlekłej immunosupresji rak kolczystokomórkowy skóry może mieć agresywny i prowadzący do śmierci przebieg.

Obraz kliniczny raka kolczystokomórkowego jest zróżnicowany i zależy od umiejscowienia. Mimo, że SCC charakteryzuje się powolnym wzrostem, to późno zdiagnozowany może prowadzić do destrukcji otaczających tkanek i przerzutów do węzłów chłonnych oraz innych narządów. Zmiany najczęściej występują w obrębie głowy lub szyi (80%), ale mogą również pojawić się na kończynach czy tułowiu (20%).

Obok raka podstawnokomórkowego (BCC) rak kolczystokomórkowy (SCC) jest najczęściej występującym nowotworem złośliwym skóry

Rak kolczystokomórkowy i rak podstawnokomórkowy to niebarwnikowe raki skóry - różnią się od czerniaka, który pochodzi z innego rodzaju komórek, melanocytów.

Rak kolczystokomórkowy jest również znany jako rak kolczystokomórkowy skóry (cutaneous squamouscell carcinoma cancer – cSCC). Dodanie określenia skórny identyfikuje go jako raka skóry i odróżnia go od raków płaskonabłonkowych, które mogą powstać w tkankach miękkich: w ustach, gardle czy płucach.

Zobacz jak powstają niebarwnikowe raki skóry


Patroni honorowi

Partnerzy